Zatracam się w tym co zgubne i chcę brnąć w to dalej. Nie wiem czy robię dobrze ale chcę zaryzykować. Wiem, że nawet opisując proste sprawy zagmatwam je w ten sposób, że mało kto wie o co chodzi..i dobrze. Ten kto ma wiedzieć odbierze treść mych wywodów. Nie chcę by to się tu skończyło. Nie wiem czy to efekt gorączki sprowadza mnie do myśli nad którymi rozmyślałam kiedyś częściej czy ja na prawdę chcę do tego wracać, myślę, że chcę bo nigdy tak na prawdę nie zapomniałam. Nie żałuję ani chwili. Chcę znów móc na moment zatracić się. Wtedy czas tak szybko mija, a tak niewiele już mi go zostało. Muszę go wykorzystać tak by nie żałować po latach chwil spędzonych bez celu, a te lata są najpiękniejszymi latami w moim życiu. Nie jednemu życzę takich wspomnień i chwil jakie mi były dane, a również tych bliskich ludzi którzy stanęli na mojej drodze, zostawiając na zawsze na niej swój ślad. Gdybym mogła cofnąć się w czasie chciałabym by znów był 29.09.2008r. Od tego dnia budowały się niezapomniane wspomnienia. Niczego nie będzie żal..
A gdy nastaną deszczowe dni , nauczę się przechodzić między kroplami...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Komentarze z adresami do Waszych blogów nie będą publikowane. Wiem jak do Was trafić i nie musicie wklejać linków (chyba że chcecie mnie zirytować).