Pośród żółtych płatków róż - Gabriela Gargaś

 

 Tytuł: Pośród żółtych płatków róż

Autor: Gabriela Gargaś

Wydawnictwo: Feeria

Gatunek: literatura kobieca

Liczba stron: 308

Rok: 2015
7/10

Gabriela Gargaś – wykształcona młoda kobieta pełniąca w swym życiu różne role: matki, córki, siostry, partnerki, a nawet ciotki czy szwagierki. Optymistycznie patrząca na świat marzycielka, której mottem życiowym jest radość z małych rzeczy. Autorka popularnych powieści: "Namaluj mi słońce", „Jutra może nie być”, „Plątanina uczuć”, „Trudna miłość”.

Czytałam już wcześniej książki autorki, więc z wielką chęcią sięgnęłam po kolejną. „Pośród żółtych płatków róż” daje nam okazję zapoznać się z kilkoma kobietami o różnym wieku, wyglądzie i charakterze. Zuza ma trzydzieści pięć lat. Od kilku lat trwa w związku z żonatym mężczyzną. Jej kuzynka – Joasia wiedzie szczęśliwe życie u boku męża, do czasu gdy jego zakochana w nim nastoletnia uczennica wymyśla intrygę, w której wmawia kobiece, że sypia z nim. Milena natomiast jest żoną Roberta, który zdradza ją z Zuzą.

„Wytykamy ludziom ich błędy i porażki, nie widząc swoich. A przecież każdy wybór niesie za sobą konsekwencje. (…) Czasami dobrzy ludzie dokonują złych wyborów i to wcale nie oznacza, że są źli. To znaczy, że są ludźmi…”

Tymi słowami rozpoczyna się książka. Kobiety często myślą: „mój mąż by mnie nie zdradził” lub „on na pewno rozstanie się z żoną, muszę tylko jeszcze trochę poczekać”. Jak bardzo mogą się one mylić? Ludzie bywają naiwni, często nie chcą dopuszczać do siebie prawdy. W obliczu samotności łakną czyjejś bliskości. Popełniają błędy. Nie wiedzą dokąd ich życie zmierza. Boją się wprowadzić zmiany. Nie wiedzą, że los potrafi te zmiany wprowadzić za nich. Myślę, że nikt nie powinien oceniać drugiego człowieka, bo nie wie jakie pobudki nim kierują. No chyba, że mowa o naszym mężu, a to już zmienia postać rzeczy…

Powieść jest odzwierciedleniem słodko-gorzkiego życia. Mamy do czynienia z trzema głównymi bohaterkami, którym w jednym momencie owo życie obraca się o trzysta sześćdziesiąt stopni. O ile polubiłam się z nimi o tyle wkurzała mnie postawa męskich bohaterów. Jak można nie próbować nawet wytłumaczyć żonie, że się nie zdradziło, a wszystko co widziała było tylko intrygą zauroczonej nastolatki. Podobało mi się natomiast to, że losy wszystkich są ze sobą powiązane i łączą ich żółte róże. Fabuła porusza ważne tematy, które dotykają co drugiej kobiety: zdrada, nastoletnie zauroczenie, ciąża, romans. Książkę przeczytałam, a wręcz pochłonęłam w jedne wieczór i choć nie jest to moja ulubiona tematyka to gorąco polecam żeńskiemu gronu czytelników. Z pewnością, każda z kobiet odnajdzie w sobie coś z Zuzy, Joanny lub Mileny.

Wyzwania czytelnicze:

przeczytam tyle ile mam wzrostu  (łącznie: 32,4 cm na 161)

Polacy nie Gęsi 

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Feeria