Sophie Kinsella - Noc poślubna

 

Tytuł: Noc poślubna

Autor: Sophie Kinsella

Wydawnictwo: Sonia Draga

Gatunek: literatura kobieca

Liczba stron: 448

Premiera: 4.03.2015

8/10

Sophie Kinsella w rzeczywistości nazywa się Wickham Madeleine. Urodziła się w Londynie, gdzie obecnie mieszka wraz ze swoją rodziną. Studiowała w New Collage w Oksfordzie. W 2000 roku napisała swą debiutancką powieść pod tytułem „Świat marzeń zakupoholiczki”, która od razu znalazła się na liście bestsellerów.  Książka jest początkiem serii składającej się z sześciu części. Jest autorką również innych powieści, takich jak: „Nie powiesz nikomu?” czy „Pamiętasz mnie?”

Pani Kinsella jest jedną z moich ulubionych pisarek. Każda jej książka, którą miałam okazję czytać jest lekka, typowo kobieca i przyjemna. Kobieta potrafi raz za razem wywołać uśmiech na mej twarzy przedstawiając poszczególne perypetie głównych bohaterek. Tym razem padło na Lottie – trzydziestotrzylatkę, która desperacko pragnie wyjść za mąż i założyć rodzinę. Podczas uroczystej kolacji, gdy jest święcie przekonana, że jej partner się jej oświadczy, on ma zamiar jedynie zapytać ją o wyjazd za granicę. Zrozpaczona zrywa z nim, a zaraz potem spotyka Bena – dawną miłość sprzed piętnastu lat. Oboje decydują się wziąć jak najszybciej ślub. Okazuje się, że nie będzie to jednak takie proste, zwłaszcza, że siostra Lottie – Fliss nie jest zachwycona z jej pochopnej decyzji i zrobi wszystko by małżeństwo nie zostało skonsumowane.

Tematyka powieści jest mi bliska ponieważ sama właśnie znajduję się w środku młyna związanego ze zbliżającą się ceremonią zaślubin. Nie wyobrażam sobie by moja noc poślubna wyglądała w ten sam sposób co bohaterki, choć niewątpliwie byłoby to w oczach innych niezmiernie zabawne. Taka właśnie jest książka: humorystyczna, wesoła i figlarna. Czyta się ją szybko ponieważ niezwykle wciąga. Moją ulubioną postacią okazał się Noah – siedmioletni chłopiec, który podbił moje serce swą wybujałą wyobraźnią i niewyparzonym językiem. To on w dużej mierze wpływa na humorystyczny aspekt fabuły. Wpływa na niego również angielskie poczucie humoru. Autorka porusza również ważne kwestie: rozwód, seks, miłość, macierzyństwo. Mamy okazję poznać historię Lottie z jej punktu widzenia, a także z punktu widzenia jej siostry. Całość napisana jest w sposób przejrzysty i przystępny. Jedyne co mnie irytowało to stale powtarzające się „-O.” w dialogach. Tak jakby nie można było zaskoczenia zastąpić innym zwrotem. Polecam książkę na wieczór z lampką wina. Jest idealna w czasie relaksu i odpoczynku po ciężkim dniu pracy.

Wyzwania czytelnicze:
przeczytam tyle ile mam wzrostu  (łącznie: 52,3 cm na 161)

Za egzemplarz recenzencki serdecznie dziękuję Wydawnictwu Sonia Draga