Ocalony Ćpunk w Kościele - Andrzej Sowa

 

Tytuł: Ocalony Ćpunk w Kościele

Autor: Andrzej Sowa

Wydawnictwo: Znak

Gatunek: autobiografia

Liczba stron: 190

Rok: 2015

9/10

Nie lubię biografii, ale są tacy ludzie, którzy potrafią w sposób ciekawy i intrygujący zabrać czytelnika w podróż po swoich wspomnieniach. Andrzej Sowa jest jedną z tych osób. Autor przedstawia świat pełen bólu, niesprawiedliwości i używek. To walka z samym sobą. Sowa nie miał łatwego dzieciństwa, już od samego dnia narodzin. Imię dał mu taksówkarz, ojciec nadużywał alkoholu, osoba, której ufał dopuściła się na nim gwałtu, a w czasie dorastania wpadł w złe towarzystwo. Napisał słowa: „To ważna chwila w historii mojego dorastania, bo bardzo dobrze pokazuje, jak młody człowiek często rezygnuje z bycia sobą by być cool. Bycie zauważonym, wkomponowanym w towarzystwo, zwłaszcza jeśli kontakty z rodzicami nie układają się za dobrze, staje się dla niego ważniejsze niż dotychczasowe wartości.” To przykre, że młodzi ludzie nierzadko tłumią kompleksy w różnych trunkach lecz na dłuższą metę nie jest to żadne rozwiązanie, autor na szczęście w końcu to zrozumiał. Zupełnie nie dziwi mnie fakt, że odsunął się od Kościoła i przestał wierzyć w Boga, skoro spotkało go tyle złych rzeczy. Ludzie często zadają sobie pytanie: „Gdzie był Bóg, kiedy go potrzebowałem?” Nie twierdze, że jest to słuszne, nie pochwalam, ale jestem w stanie zrozumieć. Sama w życiu miałam poważny moment zawahania. Alkohol to tylko początek „przygód” autora. Z czasem po „niewinnej” marihuanie przyszedł okres grzybków halucynogennych, heroiny, wywaru z maku, a nawet LSD. Pojawiły się pierwsze oznaki uzależnienia, pierwsze odwyki i pierwsze zwątpienia. Autobiografia przedstawia też rozkwit oraz początki zespołu Maria Nefeli lecz miłość do muzyki zostawała przysłonięta przez narkotyki i zepchnięta na drugi plan. „Wszyscy znajomi w moim miasteczku zdążyli już zobaczyć w telewizji reportaż o festiwalu i patrzyli na Kogucika, jak na kogoś, kto w życiu coś osiągnął”. Kiedy skończył się jednak towar, nie miało znaczenia zakwalifikowanie się do dalszego etapu konkursów w Jarocinie.

Książkę powinno się potraktować jako swoiste ostrzeżenie przed tym, że każdy narkotyk, nawet lekki uzależnia i może ciągnąć za sobą poważne konsekwencje: depresje, samobójstwa, choroby psychiczne. „Moje wyrzuty sumienia nie pozwalały spać – kiedyś miałem kapelę, fajne dziewczyny, mogłem mieć wszystko i zawojować świat, ale wybrałem ćpanie”. Czy warto niszczyć sobie życie dla chwili pozornego szczęścia, spowodowanego odurzeniem? Historia Andrzeja Sowy jest przykładem na to, że nie warto, ale każdy człowiek zasługuje na drugą szansę. Był wrakiem człowieka, „żywym trupem” – jak siebie nazywa. Przyjaciele się od niego odwrócili, na swoim ciele miał ropiejące, gnijące rany, ale znalazł się ktoś, kto pomógł mu wyjść z tego bagna.

„Ocalony Ćpunk w Kościele” wywarł na mnie ogromne wrażenie. Nie każdy jest w stanie podnieść się po upadku, a już na pewno nie każdy jest w stanie się tego się przyznać. Czuję wielki szacunek do autora, za to, że miał siłę by na nowo ułożyć sobie życie, z dala od środków odurzających. To niewiarygodne jak wiele cudów może spotkać jednego człowieka i jak wiele może zdziałać modlitwa. Dziś Andrzej Sowa ma żonę i trójkę dzieci, pomaga ludziom uzależnionym od narkotyków i toczy normalne życie. Polecam zapoznać się z historią tego silnego mężczyzny! 

Wyzwania czytelnicze:
przeczytam tyle ile mam wzrostu  (łącznie: 37,1 cm na 161)
Polacy nie Gęsi

Za egzemplarz recenzencki dziękuję portalowi Interia360