Pokochałam wroga - Mirosława Kareta

 

Tytuł: Pokochałam wroga

Autor: Mirosława Kareta

Wydawnictwo: WAM

Gatunek: Powieść historyczna

Liczba stron: 436

Premiera: 17.02.2016

 Mirosława Kareta jak sama o sobie pisze, urodziła się w poprzednim wieku. Jest żoną, matką, córką, synową, siostrą, szwagierką, ciotką, przyjaciółką i kumpelką. Po dziesięciu latach spędzonych w Niemczech powróciła do Polski. Obecnie mieszka w Krakowie. Studiowała historię i dziennikarstwo. Pracowała jako reporter w gazecie codziennej oraz redaktor niemieckojęzyczny.

Jadwiga – bohaterka „Pokochałam wroga” jest kobietą, która przeżyła drugą wojnę światową. Niespodziewanie umiera dostając ataku serca, pod wpływem silnych emocji wywołanych artykułem w gazecie. Pozostawia po sobie pamiętnik z nieczytelnym tekstem. Jej syn Maksymilian próbuje podążyć śladem wydarzeń mających miejsce prawie pół wieku wstecz. To co odkrywa szokuje, wzrusza i wyjawia na światło dzienne mocno strzeżone tajemnice.

Wojna jest tematem często poruszanym w literaturze. Autorzy próbują w jak najlepszy sposób odzwierciedlić zachowania ludzi dotkniętych realiami związanymi z tamtymi czasami. Mirosława Kareta idealnie ukazuje czasy okupowanego Krakowa, który funkcjonował wówczas jako stolica Generalnego Gubernatorstwa. Miał on stać się miastem całkowicie niemieckim, nie tylko poprzez zmianę nazw ulic i składu narodowościowego ludzi, ale również wyglądu. Niszczono polskie dorobki kulturowe, mordowano ludzi, zdeptywano tradycje. Za każdym razem, gdy mam okazję zapoznać się z dziełem ukazującym historię Polski za czasów wojen chce mi się płakać. Dziękuję Bogu, że nie muszę żyć w tamtych czasach, walczyć o każdy dzień, martwić się o to czy moi najbliżsi wrócą do domu. Tak wiele krwi zostało przelanej, tak wiele ludzi musiało wycierpieć. Nasi dziadkowie i pradziadkowie walczyli o to, byśmy mogli żyć tak jak żyjemy teraz. Ludzie często przejmują się głupstwami i nie pamiętają o tym, co przeżyli nasi przodkowie, a trzeba być im wdzięcznym, za ich patriotyzm oraz walkę o nasz kraj.

Czytelnik ma również okazję poznać czasy upadku Muru Berlińskiego, po przeszło dwudziestu ośmiu latach swego istnienia oraz zakończenie komuny w Polsce, które przeszło w sposób pokojowy, na drodze negocjacji. To czasy kiedy „Solidarność” wyszła z podziemia, nastąpił nowy obraz polityczny i gospodarczy, a bony na żywność raz na zawsze przestały istnieć.

Losy Jadwigi i Maksymiliana Petrycych przeplatają się wzajemnie. Skrywany na strychu pamiętnik przedstawia obraz zakazanej miłości Polki do Niemca. Owa miłość wyróżnia się na tle historycznym. W sercu kobiety zrodziło się uczucie, które nigdy nie powinno istnieć. Było intensywne, burzliwe oraz wiecznie. Wraz z głównym bohaterem podążałam śladami jego matki. Zachłannie chłonęłam jej wspomnienia i wyruszyłam w podróż do Niemiec. Niejednokrotnie ocierałam łzę, która mimochodem kręciła się w moim oku. Z całego serca kibicowałam mężczyźnie, który próbował dowiedzieć się czegoś o swoich korzeniach. Zakończenie mnie zaskoczyło. Jestem niezmiernie ciekawa kolejnej części tej klimatycznej sagi.

Najbardziej jednak poruszyła mnie historia „Białej Róży” odgrywającej w książce jedynie wątek poboczny. Była to organizacja założona przez piątkę studentów uniwersytetu w Monachium i jednego profesora. Grupa próbowała obalić system nazistowski poprzez rozdawanie antyhitlerowskich ulotek i rozwieszanie plakatów. W 1943 wszyscy zostali skazani na karę śmierci przy użyciu gilotyny. Na ich cześć powstał pomnik przedstawiający autentyczne broszury rozdawane przez działaczy. Do tej pory nie miałam pojęcia o istnieniu „Białej róży”. Pozycje takie jak ta pozwalają dogłębniej poznać historię. Prawdziwym jest powiedzenie, że człowiek uczy się całe życie.

 „Pokochałam wroga” to historia pełna skrywanych nadziei, tajemnic szukających ujścia,  niespełnionej miłości. Mimo, iż książka opisuje fikcyjną historię, to zawiera wiele autentycznych zdarzeń. Idealnie oddaje klimat Krakowa z lat czterdziestych i dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku. Czytałam ją z zapartym tchem nie mogąc oderwać się od niej choćby na moment. Gorąco polecam i zachęcam do lektury.

Za możliwość przeczytania książki serdecznie dziękuję Wydawnictwu WAM