Obserwatorka - Alicja Sinicka [recenzja przedpremierowa]

Tytuł: Obserwatorka

Autor: Alicja Sinicka

Wydawnictwo: Kobiece

Gatunek: thriller

Liczba stron: 392

Premiera: 20.05.2020 r.

Iza i Arek znają się od dzieciństwa. Niestety w pewnym momencie ich drogi się rozeszły. Kobieta jednak nie może zapomnieć o swoim dawnym przyjacielu. Często widuje go, mieszkają niedaleko siebie, lecz on zdaje się jej nie dostrzegać. Kiedy zostaje pobita i trafia na oddział ratunkowy, w którym pracuje Arek, ich drogi na nowo się splatają. Ona cieszy się, że dawne uczucia odżyły, on czuje, że to właśnie z nią może sobie ułożyć życie po tragicznej śmierci swojej partnerki. Sielanka nie trwa zbyt długo, ponieważ Iza zaczyna dostawać dziwne wiadomości, a pod drzwiami znajduje kwiaty. Ktoś coś knuje, tylko co i czego chce?

Książkę czyta się bardzo szybko, pozycja ta wciąga, intryguje, daje do myślenia, a zakończenie zaskakuje. Choćbym zmieniała koncepcję sto razy, to i tak nie wpadłabym na to, co przygotowała dla czytelnika Alicja Sinicka. Podobało mi się to, że dużo się dzieje, a imponujący dom z odsłoniętymi oknami, w których każdy może dostrzec co się tam dzieje, potęgują niepokojący klimat, zwłaszcza że nieopodal znajduje się blok, w którym mieszkają patologiczne rodziny.

A teraz muszę przejść do rzeczy, które mi się nie podobały. Zdecydowanie nie pasowała mi szablonowość postaci, a główna bohaterka doprowadzała mnie do szału. Izabela jest młoda, piękna i świadoma swej urody. Pochodzi z rodziny, której pierwsze skrzypce gra przemoc i alkohol. Oczywiście, jako jedyna wyłamała się i coś osiągnęła. Została księgową, tylko nie wiem, co to za praca, skoro prawie w ogóle do niej nie chodziła. Arek natomiast jest przystojny, inteligentny, bogaty, a na dodatek pracuje jako lekarz. Dwa światy zderzyły się niczym w brazylijskiej telenoweli. Wśród bohaterów jest również jego matka, która jest nieprzychylnie nastawiona do partnerek syna, a jego znajomi to snoby, nieprzyjaźnie nastawione do Izabeli.

W pewnym momencie miałam dosyć igraszek głównych bohaterów, miałam ochotę na thriller psychologiczny, a nie romans czy erotyk. Dobijały mnie zwroty typu „atrakcyjny tors”, „przeszywający błękit jego oczu” i tak dalej. Arek został wyidealizowany do granic możliwość, choć posiada pewną dziwaczną tajemnicę, której jako lekarz chyba nie powinien lekceważyć.

Poprzednia książka autorki podobała mi się bardziej, ale nie mogę napisać, że „Obserwatorka” jest zła, ponieważ tak nie uważam. Mimo tego, że znalazło się parę kwestii, które nie przypadły mi do gustu, to przyznaję, że czułam się zaintrygowana, motyw tajemniczego prześladowcy, matki ciągle knującej intrygi, tajemnicza śmierć partnerki Arka i to zakończenie, które spowodowało, że otworzyłam usta i już tak zostałam do ostatniej strony, wpłynęło na to, że chciałabym Wam ją polecić. Może nie jest to najlepszy dreszczowiec, który czytałam, ale miło spędziłam przy nim czas. Ciekawym zabiegiem był również epizod z bohaterami „Stażystki”.

Jeśli szukacie czegoś lekkiego, a jednocześnie lubicie thrillery, które nie są krwawe, mają za to psychologiczny aspekt, to jest to zdecydowanie pozycja dla Was.

Za możliwość przeczytania książki serdecznie dziękuję: