Sławne koty i ich ludzie - Heike Reinecke, Andreas Schlieper

 

Tytuł: Sławne koty i ich ludzie

Autor: Heike Reinecke, Andreas Schlieper

Wydawnictwo: Znak Horyzont

Gatunek: biografie

Liczba stron: 336

Premiera: 10.02.2021

Niewątpliwie nie ulega wątpliwości, że „Sławne koty i ich ludzie”, to książka o prawdziwych kociarzach, skierowana do tej samej grupy odbiorczej. W książce znajdziemy krótkie historie dotyczące pięćdziesięciu sławnych osób, w których życiu pojawił się kot, albo cała zgraja tych futrzastych stworzeń.

Koty to zwierzęta czczone w niektórych miejscach świata, w innych potępiane, a w jeszcze innych traktowane jako fatum, symbol pecha. Współcześnie te zwierzęta dumnie kroczą przez świat z uniesionym do góry pyszczkiem i za nic sobie mają wszelkie nakazy oraz zakazy. To one żądzą w domu, a nie człowiek. Ludzie potrzebni są tylko do zmieniania kuwety, karmienia i miziania za uchem. Nie do końca to jest prawda, choć zachowują się specyficznie, to naukowcy odkryli, że koty mają uczucia i na swój sposób przywiązują się do swojego właściciela. Co tam stłuczony wazon, sierść w każdym kącie domu, podrapana tapeta… Urocze mruczenie wynagradza wszelkie przewinienia. Wiedzieliście, że miauczą one tylko do ludzi, do siebie nawzajem nie? Ponadto kiedy kitku mruży oczy, powoli je otwiera i zamyka, również okazuje nam swe uczucia, podobnie, jak wtedy, gdy trzyma uniesiony w górę ogon z lekko wygiętą końcówką.

W książce poznajemy kocie opowieści dotyczące takich osób jak Katarzyna Grochola, Freddie Mercury, Isaak Newton i wiele innych osób. Hemingway nazywał swoje koty „gąbkami miłości” lub „fabrykami pomruków”. Kiedy okazało się, że powrót do jego sześćdziesięciu włochatych przyjaciół na Kubę okazał się niemożliwy, popełnił samobójstwo, w liście pożegnalnym zapisując słowa: „Dobranoc, mój kotku”. Wisława Szymborska była cwana w tym temacie, nie trzymała kotów w swoim domu, ale chętnie widywała je u swojego partnera. Haruki Murakami często w swych pozycjach umieszcza kocich bohaterów. Te i wiele innych ciekawostek poznacie, sięgając po opisywaną przeze mnie książkę.

Sama mam w domu księcia syberyjskiego – jak mam w zwyczaju do niego mawiać. W momencie kiedy piszę te słowa, wskoczył mi na kolana i domaga się pieszczot. Nie pozostaje mi nic innego, jak na moment przerwać i zająć się nim, kto wie, kiedy następnym razem okaże się tak łaskawy i da się pogłaskać. ;)

Często czytam lub słyszę, że ktoś doszedł do sławy, albo postanowił wydać książkę lub zrobił krok w kierunku kariery dzięki kotu. Ciekawa jestem, jakby życie tych osób potoczyło się, gdyby nie one. Czy bez nich też osiągnęliby sukces, czy też rzeczywiście, gdyby nie one, nigdy byśmy o nich nie usłyszeli?

Książka jest ciekawa, ale przez tytuł może być mylnie odbierana. Jest to zbiór biografii właścicieli kotów, a nie ich samych, więc myślę, że może zaciekawić nie tylko miłośników tych zwierząt. Warto ją przeczytać, by dowiedzieć się czegoś, o czym do tej pory nie wiedzieliśmy.

Za możliwość przeczytania książki serdecznie dziękuję: