Mieszkam w niebie do piekla chodze tylko na spacer

Mały zielony kont gdzieś pośród miliona innych bloków.  Miejsce oddalone ode mnie o 86 km, za którym już tęsknie, mimo że dopiero co stamtąd wróciłam.  W tym miejscu jest to, co jest dla mnie najważniejsze. Cieszę się z tego mieszkanka jakbym, co najmniej ja tam się wprowadziła. Może to przez tą radość w oczach ukochanej osoby. Udziela się pozytywna energia. Nie chcę się uczyć. Sto razy wolałabym pomóc w rozpakowywaniu, sprzątaniu i ogarnianiu niż wracać do Koszalina. Jak to fajnie oglądać film mogąc głowę oprzeć na jego ramieniu i budzić się, gdy jest obok.

Za oknem taka piękna zima, a ja zostawiłam aparat w akademiku. Założę się, że gdy wezmę go do ręki będzie chlapa.

Wszystko jest ciekawe kiedy w ręku trzyma się zeszyt z notatkami. Zaczynam liczyć gwiazdy na suficie i oglądać zdjęcia przyklejone do szafy. W swoim życiu robiłam to setki razy, a mimo wszystko lepsze to niż czytanie notatek zaczynających się od "Unia Europejska jako rosnący na znaczeniu aktor na współczesnej scenie globalnej.." Chcecie o tym poczytać? Ja też nie.

..A nie mówiłam Wam na jakiej 'dżampie' wczoraj byłam, a mianowicie chodzi mi o 90-te urodziny babci P. na których przez trzy godziny obserwowałam grzywkę kolesia z orkiestry zastanawiając się nad jej trwałością, ani drgnęła przez 3 godziny ;p A tutaj macie namiastki klimatu z Łebuni ;p

mam ochotę na spaghetti..