Tytuł: To będą piękne święta
Autor: Karolina Wilczyńska
Wydawnictwo: Czwarta Strona
Gatunek: literatura obyczajowa
Liczba stron: 328
Premiera: 30.10.2019 r.
Tom XI
Sięgając po „To będą piękne święta”, nie miałam pojęcia, że to już jedenasty tom serii. Trochę bałam się, że niczego nie zrozumiem, ale moje obawy były bezpodstawne. Każdy z rozdziałów opowiada pokrótce losy bohaterów każdego z poprzednich tomów. Jest ich dokładnie tyle, ile książek liczy cykl. Może i nie poznajemy dogłębnie wszystkich postaci, ale za to dostajemy zbiór wspomnień i teraźniejszych chwil obracających się wokół Bożego Narodzenia, a wszystkich łączy ze sobą Jagodno oraz dworek z uroczymy mieszkankami.
W tej pozycji możemy znaleźć całą plejadę emocji, jest trochę szczęścia i smutku, namiętności i samotności, bólu i radości, wszystko jednak ma swoją równowagę. Poznajemy wiele ciekawych postaci, między innymi Majkę, która straciła brata i nie może znieść alkoholizmu swojej matki, Agatę będącą sławną wiolonczelistką, dla której ważniejsze od najbliższych były pieniądze, Sylwię, która daje starym rzeczą nowe życie, a która to czuje się niezbyt komfortowo jako partnerka człowieka, który przed nią miał już inną żonę. Bohaterów jest bardzo dużo i każdy z nich jest inny, wszyscy mają swoje historie oraz tajemnice, a podczas lektury możemy w nich odnaleźć siebie. Wszystko dzięki temu, że pozycja ta jest bardzo życiowa.
Najciekawszy klimat tworzy zaśnieżone miasteczko znajdujące się u podnóża Gór Świętokrzyskich. Dworek z duszą, w którym ma odbyć się wieczerza wigilijna z prawdziwego zdarzenia, sprawia, że zaczęłam tęsknić za moją rodziną. Też celebrujemy święta w iście tradycyjny sposób, z opłatkiem, kolędami, siankiem pod obrusem i dwunastoma potrawami, może właśnie dlatego „To będą piękne święta” ogrzała me serce i sprawiła, że ciężko mi było się z nią rozstać.
Miłym dodatkiem są wplecione między rozdziały pomysły na prezenty. Znajdziemy tu instrukcję jak zrobić gwiazdkę na szydełku, broszkę z filcu, szalik, czy też róże z bibuły. Niektóre rzeczy są łatwiejsze, inne trudniejsze, ale wszystkie działają inspirująco.
Potraktowałabym tę pozycję jako zbiór opowiadań, w którym główną rolę odgrywają wspomnienia dotyczące najważniejszej wigilii w życiu każdego bohatera, a dla miłośników serii, będzie ona miłym powrotem i niespodzianką od autorki. Jest to piękna, ciepła, klimatyczna książka pełna świątecznej magii, idealna na późną jesień i okres przedświąteczny. Większość osób lubi w tym okresie sięgać po tego typu pozycje, nawet jeśli na co dzień zaczytuje się w innego rodzaju powieściach. „To będą piękne święta” idealnie spełni się w roli umilacza długich wieczorów.
W tej pozycji możemy znaleźć całą plejadę emocji, jest trochę szczęścia i smutku, namiętności i samotności, bólu i radości, wszystko jednak ma swoją równowagę. Poznajemy wiele ciekawych postaci, między innymi Majkę, która straciła brata i nie może znieść alkoholizmu swojej matki, Agatę będącą sławną wiolonczelistką, dla której ważniejsze od najbliższych były pieniądze, Sylwię, która daje starym rzeczą nowe życie, a która to czuje się niezbyt komfortowo jako partnerka człowieka, który przed nią miał już inną żonę. Bohaterów jest bardzo dużo i każdy z nich jest inny, wszyscy mają swoje historie oraz tajemnice, a podczas lektury możemy w nich odnaleźć siebie. Wszystko dzięki temu, że pozycja ta jest bardzo życiowa.
Najciekawszy klimat tworzy zaśnieżone miasteczko znajdujące się u podnóża Gór Świętokrzyskich. Dworek z duszą, w którym ma odbyć się wieczerza wigilijna z prawdziwego zdarzenia, sprawia, że zaczęłam tęsknić za moją rodziną. Też celebrujemy święta w iście tradycyjny sposób, z opłatkiem, kolędami, siankiem pod obrusem i dwunastoma potrawami, może właśnie dlatego „To będą piękne święta” ogrzała me serce i sprawiła, że ciężko mi było się z nią rozstać.
Miłym dodatkiem są wplecione między rozdziały pomysły na prezenty. Znajdziemy tu instrukcję jak zrobić gwiazdkę na szydełku, broszkę z filcu, szalik, czy też róże z bibuły. Niektóre rzeczy są łatwiejsze, inne trudniejsze, ale wszystkie działają inspirująco.
Potraktowałabym tę pozycję jako zbiór opowiadań, w którym główną rolę odgrywają wspomnienia dotyczące najważniejszej wigilii w życiu każdego bohatera, a dla miłośników serii, będzie ona miłym powrotem i niespodzianką od autorki. Jest to piękna, ciepła, klimatyczna książka pełna świątecznej magii, idealna na późną jesień i okres przedświąteczny. Większość osób lubi w tym okresie sięgać po tego typu pozycje, nawet jeśli na co dzień zaczytuje się w innego rodzaju powieściach. „To będą piękne święta” idealnie spełni się w roli umilacza długich wieczorów.
Za możliwość przeczytania książki serdecznie dziękuję:
Fajna propozycja na czas jesienno-zimowy :)
OdpowiedzUsuńTo kolejna książka świąteczna, którą chcę przeczytać w tym roku.
OdpowiedzUsuńJa jeszcze w tym roku nie przeczytałam żadnej świątecznej książki. Zaczynam czytać od szóstego grudnia, ale widzę, że wybór będzie trudny, bo same ciekawe tytuły w tym roku. 😊
OdpowiedzUsuńMoże być ciekawa :)
OdpowiedzUsuńSzkoda, że to kolejny z tomów (jedenasty!), bo chętnie bym przeczytała, ale nie lubię czytać serii od środka :)
OdpowiedzUsuńJa też nie czytałam poprzednich tomów, ale tak jak napisałam to nie jest kolejna część przygód, tylko dodatek, nie trzeba znać poprzednich części.
UsuńNie przepadam za opowiadaniami ale wspomnienia wigilii kojarzą mi się dobrze bo z "Opowieścią wigilijną" i "Noelką" ;)
OdpowiedzUsuńdla rozluźnienia mogąłbym przeczytać :D
OdpowiedzUsuńWierzę, że ta najważniejsza Wigilia jeszcze przede mną ;)
OdpowiedzUsuńniestety nie lubię tego typu pozycji;p
OdpowiedzUsuńAle cudne zdjęcie <3
OdpowiedzUsuńCiekawe czy to będzie ostatnia książka z tej serii :) Pomimo tego, że nie trzeba czytać wcześniejszych tomów. Co kupimy do biblioteki jakiś tom (zanim dostaniemy kasę, i książka przejdzie przez dział opracowań kolejka pan jest już ogromna), zadowolone, że panie dostaną upragnioną pozycję, okazuje się, że autorka wydaje kolejną część hahaha. I znowu panie zapisują się na kolejną część, a pewnie zanim ją dostaną, wyjdzie następna ah.. A potem pretensje do nas, że czekają i czekają i czekają...
OdpowiedzUsuń