Tymek, czarny kot i śpiące lwy hrabiego - Sylwia Winnik

 

Tytuł: Tymek, czarny kot i śpiące lwy hrabiego

Autor: Sylwia Winnik

Wydawnictwo: Frajda

Gatunek: literatura dziecięca

Liczba stron: 172

Premiera: 19.04.2023 r.

 

Zaginął przyjaciel Tymka – Kot. Chłopiec czuje się z tego powodu bardzo smutny i samotny. Jego rodzice, chcąc poprawić mu humor, zabierają go na wycieczkę do zamku w Mosznej. Podobno jest tam aż dziewięćdziesiąt dziewięć wież oraz trzysta sześćdziesiąt pięć komnat. O tym miejscu krążą również legendy o pewnym hrabim, który podobno wszedł w konszachty z diabłem. Nikt jednak zbytnio w to nie wierzy, bo przecież magia nie istnieje… Prawda?

Nie czytałam poprzedniej historii z tej serii, nie ma to wpływu na czytanie, lecz wyraźne czuć, że o czymś nie wiem, to coś, co wydarzyło się wcześniej, w wyniku czego zaginął Kot. Podczas lektury poznajemy Tymoteusza, jego przyjaciółkę Antoninę oraz rezolutną wiewiórkę Basię. Ta trójka przemierza czasoprzestrzeń, walczy ze złem i stara się odnaleźć przyjaciela. Jeśli jesteście ciekawi, czy go znajdą, kim jest hrabia Hubert von Tiele-Wincler i czy prawdą jest to, co o nim mówią, koniecznie musicie przeczytać tę książkę wraz ze swoimi najmłodszymi czytelnikami.

Przyznam szczerze, że mam nieco mieszane uczucia, co do tej pozycji. Występuje tu cała plejada najróżniejszych postaci i czasami ciężko się wręcz połapać w tym chaosie, kto jest kim. Druga kwestia jest taka, że nie do końca jestem przekonana, czy chciałabym, by moje dziecko sięgało po pozycję, w której wspomina się o umieraniu, o śmierci klinicznej, pakcie z diabłem oraz walce, w której kamienne postacie się rozwalają i dochodzi do ran aż do krwi. Chyba jednak wolałabym, żeby po dreszczowce sięgało, jak dorośnie. Ja wiem, że to w dalszym ciągu jest literatura dziecięca i nie ma w niej nic, co by mnie przestraszyło, lecz musimy pamiętać, że dorośli odbierają niektóre rzeczy inaczej od dzieci.

Podoba mi się to, że w fabułę wpleciona została pewna doza wiedzy o zabytkach, mitologii słowiańskiej oraz legendach. Bardzo przypadła mi do gustu również szata graficzna, twarda oprawa oraz ilustracja na okładce. Bardzo fajna jest nuta tajemniczości spowijająca tę historię. Jednak nie mogę zapomnieć o lekkim akcencie grozy, który tu został wprowadzony. Jeśli o mnie chodzi, to polecałabym tę powieść raczej młodym nastolatkom, niż dzieciom do snu. No i nie zapominajmy również, że jest to fantastyka, więc niekoniecznie wszystkim przypadnie do gustu. Ocenę zostawiam Wam i zachęcam do wyrobienia swojej opinii na temat „Tymka, czarnego kota i śpiących lwów Hrabiego”.

Post powstał przy współpracy z: