Pułapka na szczury - Piotr Górski

 

Tytuł: Pułapka na szczury

Autor: Piotr Górski

Wydawnictwo: Harper Collins

Gatunek: kryminał

Liczba stron: 448

Premiera: 25.10.2023 r.

 

W jednej z śmietnikowych altan na jednym z gdańskich osiedli zostają odnalezione poćwiartowane zwłoki mężczyzny z informacją wyrytą na jego klatce piersiowej, że oprawca zostawił sobie głowę na pamiątkę. Zbrodnia wygląda na zemstę. Okazuje się, że historia ma związek z sytuacją, która miała miejsce dwadzieścia lat wstecz. Z punktu widzenia prawa, przestępstwo zostało przedawnione, jednak jest ktoś, kto nie zapomniał i postanowił samodzielnie wymierzyć sprawiedliwość. Kiedy Sławomirowi Krukowi udaje się poskładać puzzle w jedną całość, zaczyna sprzyjać przestępcy, utrudniając tym samym śledztwo. Jego podwładna nie pozwoli jednak, by sabotował on swoje dochodzenie.

Z komisarzem Krukiem znam się nie od dziś, w końcu to siódma przygoda na przestrzeni lat, w której bierzemy udział. Sławek jest bohaterem nieco stereotypowym: silny, bystry, przystojny oraz niedostępny. Przesiąknięty sarkazmem oraz cynizmem. Człowiek po przejściach, który na zewnątrz zgrywa twardziela, a w środku skrywa dobre serce, oczywiście nie dla przestępców. Z nimi się nie patyczkuje. To co, go cechuje to spryt i słabość do kobiet. Nie da się go nie lubić, a przynajmniej na mnie zawsze działa jego urok osobisty.

Książek nie trzeba czytać po kolei, każda opowiada inną historię. Na przestrzeni lat sama bym musiała sobie odświeżyć każdą z nich, gdyż pierwszy tom cyklu został wydany sześć lat temu. Zakończenie mnie usatysfakcjonowało, choć tym razem autorowi nie udało się mnie zaskoczyć. Rozgryzłam zagadkę dość szybko, ale ja po prostu jestem dobra w te klocki.

Jest to książka, która na pewno spodoba się miłośnikom kryminałów, którym niestraszna jest krwawa zbrodnia. Co prawda nie znajdziemy tu bogatych, barwnych opisów dotyczących przebiegu morderstwa, ani wyglądu zwłok, lecz już sama wzmianka na temat tego, co się wydarzyło, może pobudzić wyobraźnię, dlatego nie polecam tej powieści osobom delikatnym, które raczej preferują inne gatunki.

Nie jest to powieść, po której balibyśmy się zasnąć, ale za to jest to pozycja tajemnicza, klimatyczna, pełna sekretów. Czytelnik w pewnym momencie, zanim „karty zostaną wyciągnięte na stół”, zaczyna podejrzewać wszystkich bohaterów po kolei. Okazuje się, że każdy „ma coś za uszami” i nic nie jest tak jasne, jak mogłoby się wydawać. Plus za fajny klimat i dość szybką akcję, w porównaniu do poprzednich tomów, a mały minus za szablonowość bohaterów.

Post powstał przy współpracy z: