To tylko kolejna zaginiona - Gillian McAllister

 

Tytuł: To tylko kolejna zaginiona

Autor: Gillian McAllister

Wydawnictwo: Znak Crime

Gatunek: kryminał

Liczba stron: 416

Premiera: 1.05.2024 r.

 

Młoda kobieta znika w niewyjaśnionych okolicznościach, kamery zarejestrowały, jak wchodzi do ślepej uliczki i znika. Nie ma tam żadnego przejścia, więc co zatem się stało? Sprawą zajmuje się Julia, której świat może lec w gruzach, jeśli rozwiąże zagadkę zaginięcia Olivii. Co ma zrobić, gdy na szali znajduje się jej życie?

Muszę przyznać, że jest to książka, która trzyma w napięciu i zawiera w sobie niezły plot twist. Czytałam ją z ciekawością, choć nie zerwałam się  okrzykiem zdumienia, jak to zrobiła po lekturze Jodi Picoult. Zdecydowanie jednak wolałabym, by była nieco krótsza, końcówka była ciągnięta tak na siłę, że miałam ochotę przeskoczyć do ostatniego rozdziału. No i jak już jestem przy temacie zakończenia, średnio mnie zadowoliło takie rozwiązanie, ale to moje zdanie, jestem ciekawa Waszego.

Poza głównym wątkiem dostajemy również znaczną część dotyczącą życia prywatnego Julii. Poznajemy jej męża, z którym nie jest w oficjalnej separacji, lecz od czasu jego zdrady żyją bardziej obok siebie, niż ze sobą oraz nastoletnią córkę, która na pozór jest zwyczajną dziewczyną, lecz ma w sobie sekret, który jeśli wyjdzie na jaw, zaważy na losach jej rodziny. Julia jest pracoholiczką, nie potrafi w czasie wolnym odłączyć się na moment od policji, przez co jej rodzina cierpi jeszcze bardziej.

Narracja prowadzona jest z perspektywy trzech osób. Wspomnianej wyżej Julii, Levisa – zrozpaczonego ojca zaginionej kobiety, który nie zazna spokoju, póki nie dowie się, co stało się z jego córką oraz Emmy, będącej matką samotnie wychowującą syna, który mocno powiązany jest z tą sprawą.

W pierwszej połowie dużo się dzieje, potem następuje zwrot akcji, którego szczerze powiedziawszy, zupełnie się nie spodziewałam, co jest wielkim plusem, natomiast druga połowa zaczęła mi się już trochę dłużyć, miałam nadzieję, że chociaż zakończenie „wbije mnie w fotel”, ale tak się nie stało. Autorka początkowo wystrzeliła z zawrotnym tempem, a następnie zwolniła, wstawiając w miejsce akcji, wiele przemyśleń ze strony osób prowadzących narrację.

Uważam, że jest to dobra książka, która według mnie ma swoje plusy i minusy, jednak spędziłam przy niej miło czas, więc polecam Wam ją, jeśli lubicie kryminały.

Post powstał przy współpracy z: