Toń - Anya Lipska

 

Tytuł: Toń

Autor: Anya Lipska

Wydawnictwo:  Czwarta strona

Gatunek: thriller

Liczba stron: 396

Premiera: 5.11.2014

5+/10

Anya Lipska jest brytyjską producentką, scenarzystką telewizyjną oraz autorką filmów dokumentalnych. Zadebiutowała książką pt. „Toń”.  Powieść ta opowiada losy Janusza Kiszki – znanego wśród polonii na emigracji, biznesmena oraz Natalie Kershaw – młodej pani detektyw. Gdy pewnego dnia na brzeg rzeki Tamizy wypływają zwłoki młodej dziewczyny, oboje ruszają w ślad za mordercą. Czy uda im się ocalić przed śmiertelną grą kolejną dziewczynę?

Czytając książkę pomyślałam sobie jak łatwo przykleić komuś łatkę i ulec stereotypom. „Toń” przedstawia obraz Polaków widzianych oczami Brytyjczyków. Z treści wyczytałam, że są robolami na budowie, nygusami nie stroniącymi od alkoholu, lubią bigos i kiełbasę, a kobiety wyjeżdżają zagranice by tańczyć na rurze lub się zabawić. Lipska nie jest Polką. Z naszą kulturą zetknęła się dzięki mężowi, który pochodzi z Polski. Zastanawiam się skąd czerpała inspirację: z jego opowieści, czy też sama na własne oczy zaobserwowała jak zachowują się nasi rodacy. W końcu ze statystyk wynika, że to właśnie do Wielkiej Brytanii emigruje najwięcej naszych krajanów (637 tys.!). Autorka prawdopodobnie chciała nadać swym bohaterom wyrazistości, a nie kogoś urazić, ale wolałabym by oprócz wad, znalazły się też jakieś pozytywne cechy. Wydaje mi się też, że prócz skłonności do bijatyk, pijaństwa i złodziejstwa, obcokrajowcy powinni wiedzieć, że Polacy są otwartymi ludźmi z poczuciem humoru, przykładają wagę do rozwoju duchowego oraz tradycji. Niestety takie są polskie realia, że coraz więcej młodych ludzi ucieka zagranicę by mieć na chleb i godnie żyć, a nie by szaleć i bawić się.

Bardzo lubię kryminały, thrillery i wszelkie powieści trzymające w napięciu. Tym razem jednak czegoś mi zabrakło. Książkę czytało mi się opornie. Raz zarazem ziewałam i uciekałam myślami gdzie indziej. Autorka skupiła się bardziej na opisie rzeczywistości niż na wzbogaceniu treści porywającą akcją. Jak na mój gust w fabułę wpleciono zbyt dużo polityki. Co prawda jest tajemnica, intryga, śledztwo, ale jest również dużo postaci, wątków, nazwisk. W fabułę wkrada się lekki chaos. Zdecydowanie nie jest to zła książka. Ciekawym doświadczeniem dla mnie było poznanie Anglii po polsku, czy też Polski po angielsku. Nie wróciłabym jednak do niej ponownie. W książce zostali przedstawieni niebagatelni bohaterowie, którzy zostali wykreowani w sposób wyrazisty i wzbudzający emocje, co jak najbardziej działa na plus. Podobało mi się również zakończenie, będące w porównaniu do całości wielkim zaskoczeniem. Podsumowując nie jest to pozycja będąca światowej sławy bestsellerem, ale też nie jest powieścią, którą radziłabym omijać z daleka. Polecam ją tym, którzy lubią w kryminałach wątki polityczne i histeryczne oraz są zwolennikami długich opisów.

Wyzwania czytelnicze:
przeczytam tyle ile mam wzrostu  (łącznie: 61,6 cm na 161)

Za egzemplarz recenzencki serdecznie dziękuję portalowi eKulturalni.pl