Alyhea & Oliver - Cristina Moracho

 

Tytuł: Althea & Oliver

Autor: Cristina Moracho

Wydawnictwo: Feeria

Gatunek: literatura młodzieżowa

Liczba stron: 400

Premiera: 4.03.2015

5/10

„Althea & Oliver” jest debiutancką powieścią pochodzącej z Red Hook, na Brooklynie Cristiny Moracho. Należy do serii „Real life”.  Opowiada losy dwójki tytułowych bohaterów. Z pozoru są oni nastolatkami jak wszyscy inni: spędzają razem czas, grają w gry, chodzą do szkoły. Znają się niemal od zawsze i rozumieją bez słów. Pewnego dnia Althea zaczyna zdawać sobie sprawę z tego co czuje do przyjaciela, a on natomiast wolałby żeby wszystko było jak zawsze. Kiedy nagle dowiaduje się, że po raz kolejny zasnął na długie tygodnie, jego niepokój wzrasta maksymalnie i czuje, że coś jest z nim nie tak.

Oliver choruje na zespół Kleinego – Levina jest to choroba cechująca się napadami niepohamowanego głodu, pobudzenia seksualnego i nadmiernej senności. Dopada głównie chłopców w wieku dorastania. Osoby z tym zespołem mogą zapaść w sen trwający nawet kilka tygodni. Podczas ataków potrafią być agresywne i nieobliczalne. W skrajnych przypadkach mogą doznawać przewidzeń i omamów. U większości ludzi objawy przechodzą samoistnie.

Całość mogłaby wydawać się nazbyt nudna i bezbarwna, jednak według mnie należy zatrzymać się i pomyśleć nad sensem tej powieści. Trzeba wczuć się w umysł nastolatków, by zrozumieć ich smutki, rozterki. Każdy z nas miał kiedyś (lub nadal ma) kilkanaście lat. Problemy w tym okresie wydają się wielkie i nie do pokonania. Z czasem, gdy patrzę wstecz chce mi się śmiać, bo czymże były oceny w szkole, nieszczęśliwa miłość, brak kieszonkowego czy pryszcz na czole w obliczu, tego co czeka w dorosłym życiu. Autorka na szczęście oszczędziła czytelnikowi łzawych romansów. W zamian mamy kawałek życia, buntu, bólu, rozczarowań, wzlotów i upadków młodych ludzi.

Przyznam, że nie jest to książka, która porwałaby mnie i bardzo zachwyciła. Początek wydał mi się toporny, ale brnęłam dalej, ponieważ byłam ciekawa tego jak potoczą się losy bohaterów. Nie jestem miłośniczką książek typu new adult i jeśli miałabym ją komuś polecić, to poleciłabym młodym ludziom i fanom młodzieżówek. Cieszę się, że Cristina Moracho poruszyła kwestię rzadkiego zespołu, na który zapadł bohater, ponieważ nigdy o nim nie słyszałam i miałam okazję nauczyć się czegoś nowego. Szkoda tylko, że tak mało miejsca w książce zajęła sama choroba. O ile zainteresowała mnie postać Olivera o tyle Althea strasznie mnie irytowała swą postawą, zachowaniem. W pewnym momencie miałam nawet wrażenie, że akcja powieści zmieniła nagle tor i wszystko zaczęło kręcić się wokół niej.

Wyzwania czytelnicze:
przeczytam tyle ile mam wzrostu  (łącznie: 55,3 cm na 161)

Za egzemplarz recenzencki serdecznie dziękuję Wydawnictwu Feeria