Łatwo przyszło, łatwo poszło - Charlaine Harris

 

 Tytuł: Łatwo przyszło, łatwo poszło 

Autor: Charlaine Harris

Wydawnictwo: Replika

Gatunek: kryminał retro

Liczba stron: 304

Premiera: 2015

7/10

Charlaine Harris to sześćdziesięcioczteroletnia kobieta pochodzenia amerykańskiego. Jej twórczość sięga lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku. Swą karierę zaczynała pisząc poezje, jednak po studiach zdecydowała się na pisanie powieści. Kobieta stała się sławna dzięki bestselerowemu cyklowi książek The Southern Vampire Mysteries, na podstawie którego powstał serial „Czysta krew”.

„Łatwo przyszło, łatwo poszło” to już szósta powieść z cyklu o przygodach Aurory Teagarden. Były już morderstwa wśród fanów słynnych spraw kryminalnych, spadek z pewną niewygodną tajemnicą w środku i kotem, tajemniczy zgon w jednym ze sprzedawanych przez bohaterkę domów, wyciąganie brudów z przeszłości przyszłego męża i kolejny dom owiany tajemnicą oraz trup spadający z nieba. Tym razem Roe przyszło się zmierzyć z opieką nad niemowlakiem.

Od dłuższego czasu w życiu Aurory nie działo się nic nadzwyczajnego i można by pomyśleć, że wreszcie wszystko się ustabilizowało. Nic bardziej mylnego. Pewnego dnia do jej domu przybywa siostrzenica jej męża. Okazuje się, że Regina ma małe dziecko, o którym nikt nic nie wiedział. W Lawrencton, ktoś odurza narkotykami nieświadomych tego ludzi, młoda mama znika zostawiając kilkutygodniowego synka, a na schodach domu Aurory leży martwe ciało męża Reginy. Bohaterka po raz kolejny stara się rozwikłać zagadkę.

Jestem wielką fanką tej serii i każdą część czytam z zapartym tchem. Żadna z powieści należących do cyklu nie równa się z pierwszą, która była najlepsza, ale mimo wszystko bardzo przyjemnie się czyta o losach przesympatycznej, uroczej, niezdarnej bibliotekarki.  Jest to typowy kobiecy kryminał napisany w stylu retro, w który wpleciony został nieprzytłaczający poboczny wątek miłosny i nuta humoru. Można po nią sięgnąć nie czytając innych części, ale polecam przeczytać serię od początku. W fabułę dyskretnie wprowadzone zostały tłumaczenia odnoszące się do poprzednich przygód. Nie są to rozległe opisy, a jedynie kilka zdań pomagających odnaleźć się czytelnikowi w sytuacji. Żałuję tylko, że książki te są tak krótkie. Liczą około trzystu stron każda. Tym razem miałam wrażenie, że zabrakło trochę akcji. Moim zdaniem autorka bardziej skupiła się na perypetiach małego Haydena, który w udany sposób  namieszał w życiu kobiety nie mającej wcześniej do czynienia z dzieckiem oraz na jej uczuciach do męża, które zostały wystawione na próbę, niż zbrodnią i intrygą.

Aurora jest w pewnym stopniu moją idolką, o czym już kiedyś wspomniałam. Uwielbiam ją za jej temperament, urok i dobre serce. To niemożliwe by jedna osoba tyle razy wpadała w tarapaty i widziała na własne oczy tule zwłok, a jednak. Wspomnę również, że to nie koniec jej przygód. Seria liczy osiem książek, z czego wynika, że jeszcze dwie ukażą się w polskim wydaniu. Będę na pewno z niecierpliwością czekała. Z przyjemnością zachęcam kobiety to zapoznania się z pozycją, choć myślę, że i niejeden mężczyzna pokusiłby się o rzucenie oka na fabułę. Jest to jedna z tych książek, które czyta się w jeden wieczór. Nie tylko ze względu na rozmiar, ale też na wciągający charakter. Tajemnica jest, akcja jest, specyficzni bohaterowie są. Nic więcej nie potrzeba!

Na koniec chciałabym dodać iż seria ma ciekawą szatę graficzną,  zachęcającą do zapoznania się z treścią. Jest mroczna i tajemnicza. Zdecydowanie w kolorach odpowiednich dla kryminału. Wielki plus dla wydawnictwa!

Wyzwanie czytelnicze:

Przeczytam tyle ile mam wzrostu (łącznie: 90 cm i 0 mm na 161cm)

 Za egzemplarz recenzencki serdecznie dziękuję Wydawnictwu Replika

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

 

Przypominam o moim rozdanku, które powoli dobiega końca [klik w zdjęcie] ;)