Córka papieża - Dario Fo

Tytuł: Córka papieża

Autor: Dario Fo

Wydawnictwo: Znak

Gatunek: biografia

Liczba stron: 315

Premiera: 5.10.2015 r.

6/10

 Lukrecja Borgia była córką kardynała, a późniejszego papieża Rodrigo Borgii. Urodziła się w 1519 r. we Ferrarze. Ojciec wykorzystywał ją w celu umacniania swojej pozycji. Aranżował jej kolejne małżeństwa. Pierwszy mąż został zmuszony do uznania związku za nieważny, drugi został zamordowany, prawdopodobnie ze zlecenia jej brata – Cezara. O rodzinie Borgii zrobiło się głośno. Dzięki rosnącej sławie doczekali się mnóstwa wrogów, rozsyłających na ich temat nieprawdziwe plotki. Tak właśnie narodziła się legenda, która krąży do dziś. Głosi ona miedzy innymi o kazirodczych stosunkach bohaterki z ojcem i bratem oraz o niemoralnym jej prowadzeniu.

Postać Lukrecji jest oceniana różnie przez historyków. W zależności od tego czy wierzą oni w opisujące jej postać plotki, czy też nie. Biorąc pod lupę jej osobę trzeba wziąć pod uwagę również obyczaje tamtejszej epoki oraz fakt, iż w tamtych czasach kobiety były bezwarunkowo podporządkowane mężczyznom, co sprawiało, że były łatwym celem przemocy domowej i bez żadnych skrupułów wykorzystywano je do polityki.

Wcześniej Lukrecja opisywana była jako kobieta chciwa, drapieżna, zdradliwa, niemalże krwiożerczy potwór w kobiecym przebraniu. Obecnie dominuje raczej pogląd, że była rozmiłowaną w luksusach, pozbawioną charakteru i dość płytką kobietą., biernym narzędziem gry politycznej w rękach swojego ojca i brata.

Rodzina Borgii jest na tyle sławna, że powstało o niej wiele dzieł. Cztery lata temu nakręcony został serial opisujący losy owej familii. Lukrecja przedstawiona została tam jako kobieta rozwiązła i godna swych plotek. W książce „Córka papieża” możemy natomiast zetknąć się z kobietą łagodną i odważną, aczkolwiek nieszczęśliwie wmanewrowaną w intrygi ojca. Osobiście bardziej odpowiada mi jej literacka wersja. Uważam, że została ona skrzywdzona rozsiewanymi kalumniami, ale ciekawiej jest przecież, gdy dołoży się do życiorysu parę zmyślonych rzeczy. Tym sposobem kobieta ze zwykłej postaci przemieniła się w sławną na cały świat trucicielkę i ladacznicę.

Dario Fo – autor książki, jak podkreśla doszukuje się prawdy, nie opierając się na niepodpartych dowodami plotkach. Ukazuje czytelnikowi fragmenty listów, przytacza znane fakty i w zabawny sposób wtrąca swoje uwagi. W biografii znaleźć możemy nie tylko informacje dotyczące Lukrecji, ale także jej rodziny, ówczesnych Włoch, a nawet całej Europy. Spodobał mi się styl pisarza, aczkolwiek czasami gubiłam się w datach i nazwiskach. Pozycja niewątpliwie spodoba się fanom historii, biografii, ciekawych postaci z okresu renesansu. Jest ona przesiąknieta intrygami oraz niespodziewanymi zwrotami akcji. Dodatkowym atutem jest niewątpliwie piękna szata graficzna składająca się z klimatycznej okładki i obrazów przewijających się co jakiś czas w książce. Spodobało mi się również, że w tej historii nie ma ani grama lukru. Rio pokazuje zupełnie inny punkt widzenia, niż mieliśmy okazję poznać dotychczas Podpiera się na wielu dokumentach i źródłach historycznych.

Wyzwania czytelnicze:

Przeczytam tyle ile mam wzrostu (łącznie 180 cm i 5 mm na 161cm)

Za możliwość przeczytania książki serdecznie dziękuję Wydawnictwu Znak