Wesele z dziećmi czy bez?

Dziś zapragnęłam dodać post zupełnie nie książkowy, nie przepisowy i nie fotograficzny. Jako, że jestem w trakcie organizowania własnego wesela, dużo czytam, przeglądam, przysłuchuję się na ten temat. Dziś zupełnie niechcący natknęłam się na list czytelniczki na jednym z durniejszych portali [klik].

Strasznie mnie zbulwersowało to, co tam wyczytałam. Kobieta bowiem czuje się wielce obrażona, że została zaproszona na ślub bez dzieci. Wywodzi się tam, że jej synowie (6 i 3 l.) zostali wrzuceni do jednego wora z rozkapryszonymi bachorami, a przecież są grzeczne. Napisała również, że gdy kuzynka dzwoniła do niej by potwierdzić obecność zbywała ją, by później całkowicie nie dać jej odpowiedzi. Na weselu jej matka musiała tłumaczyć się za nieobecność swej córki. Bulwersujące jest to, że owa kobieta napisała, że sama powinna podjąć decyzję czy zabrać dziecko na wesele czy nie. Podsumowując, nie żałowała swej decyzji, wręcz przeciwnie uważa, że postąpiła słusznie, mimo iż miała u kogo je zostawić.

Osobiście brak mi słów na takich ludzi. Nie wiem za kogo ona się uważa. Każdy, kto organizuje wesele ma prawo zaprosić kogo chce i zorganizować je jak mu się podoba. Ostatnio moi rodzice byli na weselu, na które ja nie byłam zaproszona – rozumiem to (a był to ślub mojego kuzyna). Nie wiem czy ta persona się orientuje, że każde miejsce kosztuje, a nie wszędzie są promocje. Sama jestem w trakcie organizowania wesela. Mam dużą rodzinę i nie zapraszam dzieci. Gdybym miała to zrobić wyszłoby mi trzysta osób (poważnie). Wesele to zabawa dla dorosłych, małe dziecko zaraz trzeba będzie położyć spać lub odwieźć, a oprócz tego cały czas mieć na nie oko, nie mówiąc już o tym, że pijani wujkowie i niektóre konkursy to nie widok dla oczu młodych osób. Więc co to za zabawa? Rozumiem wyjątkowe sytuacje, gdy naprawdę nie ma się gdzie zostawić swoich pociech, a chce się uczestniczyć w wydarzeniu. Więc niech się lepiej stuknie w czoło owa Beata. Nie umiała nawet powiedzieć kuzynce, co jej leży na sercu tylko, wylewa swoje gorzkie żale w durnowatym liście. Byłoby mi wstyd gdyby moja mama musiała się za mnie tłumaczyć. Niech księżniczka lepiej ściągnie koronę i zejdzie na ziemię. Nie jest sama na tym świecie i nikt jej nie będzie przepraszał za swoje decyzje. Czy może powinni żadnych dzieci nie zapraszać tylko jej, bo inne są rozkapryszonymi bachorami, a jej ósmym cudem świata? Osobiście wolę by tego pokroju osoby nie przychodziły na nasze święto, by tylko je psuć.

P.S: "Dziecko można wziąć na kolana" - a jak się ma ich czwórkę? To jedno pod pachę, jedno na głowę, a jedno pod stołem?

Dziecko pobrudzi suknię lub rozwrzeszczy się podczas przysięgi - "przecież to tylko dziecko"


Być może wywołam oburzenie, ale jestem ciekawa Waszego zdania na temat.