Pacjentka - Alex Michaelides

Tytuł: Pacjentka

Autor: Alex Michaelides

Wydawnictwo: WAB

Gatunek: thriller

Liczba stron: 352

Premiera: 13.03.2019 r.

Theo Faber, psychoterapeuta sądowy marzył o tym, by otrzymać posadę w szpitalu psychiatrycznym o podwyższonym rygorze, nie kierowała nim chęć zrobienia kariery, czy perspektywa lepszych zarobków, lecz praca z Alicią Berenson – pacjentką, która zabiła swego męża, po czym zamilkła i od lat nie wypowiedziała ani jednego słowa. Jej historia wstrząsnęła całą Wielką Brytanią. Wszyscy chcieli wiedzieć, dlaczego to zrobiła, ale jedynie Theo jest na tyle uparty i zawzięty, że jest pewny, iż uda mu się dzięki terapii, skłonić kobietę do przemówienia.

Mam bardzo mieszane uczucia co do tej książki. Zarys fabuły wydał mi się bardzo interesujący, niestety samo poprowadzenie historii, odbyło się bez fajerwerków. Momentami strasznie się nudziłam i męczyłam podczas lektury tej powieści, ale mimo wszystko byłam ciekawa, jak potoczą się losy bohaterów, jakie jest rozwiązanie tej historii oraz tego, czy Alicia zacznie mówić. Nie zawiodłam się, ponieważ zakończenie bardzo mi się podobało. Zupełnie nie spodziewałam się takiego obrotu spraw.

Theo ujął mnie swoją empatyczną postawą oraz bezinteresowną chęcią pomocy pacjentce. Wydaje się człowiekiem opanowanym, pracowitym, miłym i wprost idealnie stworzonym do roli psychoterapeuty. Mężczyzna ma za sobą ciężką przeszłość oraz tajemnice, którymi dzieli się z czytelnikiem. Alicia natomiast nie wzbudza pozytywnych emocji, co nie jest niczym zaskakującym, w końcu wykreowana została na osobę, która z zimną krwią strzeliła do swego męża pięć razy z pistoletu. Roztacza się wokół niej jednak tajemnicza aura. Jej milczenie pobudza ciekawość oraz potęguje przyjemność lektury.

Akcja powieści przez większą część biegnie miarowo. Nie znajdziemy w niej ekscytujących zwrotów, autor powoli odkrywa kolejne karty, by na sam koniec całkowicie zaskoczyć czytelnika. W pozycji tej mocno czuć akcent psychologiczny. Mimo tego, że według mnie za mało się w niej dzieje, to nie można zarzucić jej, że zabrakło odpowiedniego klimatu, wręcz przeciwnie, to on jest największym plusem „Pacjentki”.

Od początku do końca czułam się zaintrygowana, szkoda, że zabrakło w tej książce dynamizmu, ale mimo wszystko Wam ją polecam. Raczej nie jest to pozycja, którą zapamiętam na długo i do której będę często wracać, ale ma w sobie coś, co sprawia, że myślę o niej dobrze. Plusy w postaci nastroju, intrygi oraz nuty tajemniczości, przysłaniają przeszkadzający mi mankament. Niektórzy lubią taką formę książek i to właśnie im szczególnie polecam „Pacjentkę”.

Za możliwość przeczytania książki serdecznie dziękuję: